Vanzelfsprekend zijn we ook dit jaar (derde week in januari) weer naar Egypte (Gorgonia Beach Resort) gevlogen om een week te gaan duiken, snorkelen en chillen. Geboekt bij Diving World en over Düsseldorf bleek het goedkoopst te zijn, en eigenlijk voor ons ook makkelijk bereikbaar. Parkeren al vanaf €40! Een morgen-vlucht, dus zijn we mooi op tijd daar, in Marsa Alam. Dan nog een uurtje in de bus en direct aanschuiven voor het avondeten.
Aanvankelijk waren we met 15 deelnemers, maar helaas hebben Margreet en Ruud af moeten zeggen. De andere deelnemers waren: Toine en Hélène, Anthony en Monique, Martin en Mirjam, Noud en May, Toon, Jacques, Ramon, Anne en ik (Piet). Een erg leuk en hecht gezelschap, zou al snel blijken. Buiten het duiken door de mannen is er gesnorkeld, naar de massage en sauna gegaan, met minder succes een zoutbad genomen, van de zon genoten, paard en kameel gereden maar vooral, door de dames, gezellig gekletst terwijl ze aan de zee genoten van een drankje… Misschien ook wel over jou..!!! Kortom, niemand heeft zich verveeld.
De watertemperatuur is 25 graden. In januari is het bij mijn weten nooit zo warm geweest. Niet goed voor de natuur, wél goed voor ons duikers: duikt aangenaam. We duiken steeds bij duikclub ‘Wadi Gimal’ en worden met een busje opgehaald. Eigenlijk hebben we alles wel gezien: haaien, erg grote dolfijnen, schildpadden, murenes, barracuda’s en noem maar op. Door het mooie weer hebben we alle riffen kunnen bereiken die we wilden (met Jacques als gids). Shaab Sharm, met zijn drop off… Op de dagen met wat meer wind hebben we de riffen aangedaan die meer in de luwte liggen. Eén hoogtepunt was volgens sommigen die duik, waarbij best wat wind en dus golfslag stond en waarbij we met de rubberboot opgehaald werden. We kwamen met 10 duikers boven in de erg woelige zee en de stuurman van het (erg kleine) rubberbootje besloot dat we er allemaal in moesten! Voor sommigen is het in een rubberboot springen goed doenbaar, terwijl het voor anderen een hele opgave is. Zeker als dat bootje al vol zit met ‘snelle’ duikers en de bodem vol ligt met allerlei duikmateriaal!! De laatste duikers (de langzaamsten?) worden aan boord gesleurd en met een slakkengangetje wordt er terug gevaren naar de boot. De vrijdagavond-training zou hier goed van pas komen, maar niet alle deelnemers hebben de luxe om lid te zijn van een duikvereniging. Te duur? Jammer. Uiteraard was dit één van de hoogtepunten, een andere hoogtepunt was ongetwijfeld de ontmoeting met 4 erg grote dolfijnen, die plotseling in onze groep verschenen. Zo’n gebeurtenis vergeet je niet, daar doen we het voor!! Sommigen van ons hebben ook nog een nachtduik gemaakt, en de meest fanatieken hebben de laatste dag ook nog 2 kantduiken gemaakt op het huisrif van Gorgonia (terwijl wij ons amuseerden met de quads).
De dames hebben voor de laatste hele dag (waarop meestal niet gedoken wordt) een quadtrip georganiseerd. Het zou voor de meesten van ons de eerste keer zijn. Kwartiertje in de bus, zei de ‘verkoper’. Bang dat we er anders van af zouden zien. Kwartiertje werd al snel 5 kwartier!! Maar het was een ‘uitdagende’ ervaring. Enorme stofzooi, maar we waren gewaarschuwd en dus goed ingepakt. Ikzelf was een beetje sceptisch bij het boeken, maar toen bleek dat we na het ‘inrijden’ de gashendel helemaal open mochten trekken, was ik (en iedereen, volgens mij) helemaal euforisch! Goede begeleider, bezoek aan een bedoeïenkamp met een kopje thee, voor de liefhebbers een kamelenritje, en tenslotte konden we een berg beklimmen om de zonsondergang vanuit een ander perspectief te kunnen zien… en dan met een rotsnelheid terug naar het vertrekpunt. De (lange) bus-terugreis was geen probleem….we hadden iets om over na te praten…én we waren nog op tijd voor het avondeten! Zeker geen verloren dag: bedankt dames, voor de organisatie van dit evenement!!
Vanwege het goede weer hebben we ‘s morgens dikwijls buiten kunnen ontbijten en ’s avonds zaten we samen in de buitenbar. Drank volop… Het was niet erg druk in het resort. We hebben het niet gevraagd, maar we denken vanwege allerlei wereld-incidenten, waar ook wel eens het woord ‘Rode Zee’ in voor komt….Totaal niets aan de hand, natuurlijk. Het eten is er als van ouds te noemen: genoeg keus en lekker. De kamers zijn netjes, maar niet meer nieuw.. Het hotel staat er tenslotte al meer dan 10 jaar.
Inshallah, volgend jaar weer? Of het dan nog eens zo gezellig wordt? Als jij er (weer) bij bent, gegarandeerd!
Piet van Doormaal.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.