Novemberweekend 2011

Vrijdagmiddag 4 nov. rond 14.30 uur hadden we afgesproken bij de camping van duikshop “De Grevelinge”

Ik dacht dat wij, Paul,John André en ik (Piet) de eerste zouden zijn, maar Johan, Frans v d Sande, Hans Smolders en Jan v d Hulst waren ons al voor. Zij hadden al in de Grevelinge gedoken, en wij zouden dat ook gaan doen. Le Serpent was ons doel. Dat is een betonnen scheepswrak wat speciaal voor duikers afgezonken is in de Grevelinge, bij de Kabbelaar. Je bereikt het wrak het beste op je rug zwemmend naar de gele boeien. Je kan dan langs één van de kettingen onder één van de boeien afdalen en zo het wrak bereiken. Het bovendek ligt op ong. 21 meter en de onderkant ligt op ong 27 meter. Het wrak staat dus rechtop. Op de bovenkant van het wrak heeft men een stalen geleidingskabel gespannen, wat de oriëntatie bij slecht zicht (meestal) vergemakkelijkt. De betonnen wanden beginnen al aardig te begroeien, echter alleen met zakpijpjes. Of het in de toekomst mooi zal worden, betwijfel ik, want onder de 10 meter heb je in de Grevelinge nergens begroeiing. Om er in te gaan vonden we het zicht te slecht. Misschien volgende keer, nu we het wrak een beetje kennen. Zet vóór de duik je kompas op de kant (wat je natuurlijk altijd doet), zodat je je duik kan afronden met een duik over de bodem (of vanaf dekhoogte: 21 meter) om langs het talud omhoog te gaan. Langs de kettingen (onder de boeien) opstijgen is in mijn ogen minder interessant, omdat je dan ook weer op je rug naar de kant moet zwemmen. Als je lucht bijna op is, is dat natuurlijk het enige alternatief. Wij (André en ik) zijn op 21 meter (dekhoogte) terug gegaan en als je dan het talud na enkele minuten bereikt is er flink wat leven te zien. Onder andere veel noordzeekrabben en kreeften. Na de duik hebben we bij de plaatselijk frietuur wat te eten gekocht, want Noud , onze vaste kok, was nog niet gearriveerd. Rond 20.00 uur is Noud dan nog gekomen met de caravan. Hij kon, vanwege werkzaamheden, er niet eerder zijn. Hij is onmisbaar, want wij hebben zijn caravan nodig. We moeten tenslotte toch ergens eten en slapen en het mag (bijna) niets kosten. Gelukkig was ,waarschijnlijk door het zachte weer en meerdere campingbezoekers, het grote toiletgebouw open. Dat kwam de persoonlijke hygiëne zeker ten goede!! Er werd tenminste gedoucht. De avond hebben we doorgebracht vóór de partytent (van Noud), want erin was niet nodig vanwege het toch wel erg zachte weer. Wél hebben we de vuurkorf van André aangemaakt, met door hem meegebracht hout, wat de sfeer natuurlijk erg ten goede kwam. Later is ook Eduard nog gekomen. Rond het vuur zaten: André, Eduard, Jan vd Hulst, Jan van Engelen, Frans vd Sande, Johan, Hans Smolders, Henry Somers, Paul, John, Noud en ik. Toch een mooi aantal. Uiteraard had jij er ook bij kunnen zijn, maar dan had je waarschijnlijk niet bij het vuur kunnen zitten. De de kring was vol, en niemand wilde nog opschuiven. Onder het genot van spirituele drank(en) werd de wereldpolitiek weer doorgenomen en werd er vrolijk geroddeld over jullie, de afwezigen….. Natuurlijk niet te lang, want er zijn belangrijkere zaken…

Ongelooflijk hoe je het met elkaar eens kunt zijn en dan toch nog zo hard (moeten) roepen!! Zaterdagmorgen hoefden we niet zo vroeg op te staan, want het tij was rond 11.00 uur. We hadden de Zeelandbrug uitgekozen. Het was hoog water, je staat daar dicht bij het water én we komen er niet elke week. Jammer, we moesten in een rij aansluiten alsof het Pinksteren was, zo druk. Waarschijnlijk een aantal clubs die op het zelfde moment op het zelfde idee kwamen. Natuurlijk ook wel vanwege het goede weer. Het zicht was wat minder, waarschijnlijk door het grote aantal duikers vóór ons. Verder heb ik daar mijn droogpak in een nat pak veranderd. Zeiknat was ik. Ik weet nog steeds niet waarom: er is geen gat te bespeuren. s´Middags hebben we lekker in de zon gezeten, alsof het voorjaar was. Daar hebben Jeroen en Peter de Gouw zich bij ons gevoegd, nadat ze een duik gemaakt hadden bij Osse haven. Hun relaas kun je lezen op één van de mails die Jeroen rond gestuurd heeft. Het zijn ook altijd dezelfde die geluk hebben. Wij hebben in ieder geval veel plezier beleefd aan hun verhaal! Hopelijk jullie ook. De avondduik is gemaakt bij de Plompe Toren. Redelijk zicht met grote dahlia´s en veel leven. Wél een moeilijke stek om in- en uit het water te gaan, natuurlijk vanwege het laag water. Maar daar moet nou eenmaal met laag water gedoken worden. Gelukkig hadden we een touw bij ons. Het avondeten was weer verrassend voor de caravanbewoners (Noud, Paul, John en ik). Macaroni met zalm en (gesmolten) kaas. Waar heb ik dat meer op. De avond werd weer ingezet rond het kampvuur, maar later zijn we toch naar de partytent verhuist. Het werd wat frisser en het kachelhout raakte op. Het is een koud kunstje om zo´n tent met een gaskanon te verwarmen. Iedereen zat in zijn T-shirt te zweten. Veel drinken, zei mijn moeder eens. Als het warm is verlies je veel vocht. Dat hebben we dan maar gedaan. Er was voldoende, en Paul had nog wat exotische Belgische bieren meegebracht. Daar heb ik maar niet van geproefd. Je leert snel, uit ervaring!! Zondag morgen ben ik vroeg naar huis gereden vanwege een brunch, en ik weet dus ook niet hoe het verder met mijn duikmaten vergaan is. Ik denk dat ze het zonder mij ook wel gered hebben. Ben jij er volgend jaar ook bij? Wie weet komt het de gezelligheid ten goede, maar dat zal zeer moeilijk zijn!
Piet. Ps: meer sterke verhalen: vrijdagavond aan de bar!