Wrakduiken Kroatië, oktober 2014

Veni, Vidi, Vici te Stranici

Kent u die mop van die 9 Kruikeduikers die naar Kroatië gingen? Wat zegt u……”die gingen niet?” Nou, in dit geval gingen ze wel. En, hoe!!

Op zaterdag 18 oktober jl verzamelden 9 Kruikeduikers zich, in de namiddag, op het complex van Wouter Klaassen te Stranici in het mooie Istrië (Kroatië). Het betrof hier (in willekeurige volgorde) Wouter Klaassen, Peter de Gouw, Theo van Gils, Edwin van Iersel, Henk Schapendonk, Wim van den Berg, Albert (Bo) Janse, Noud Timmermans (deze kwam pas de 19e vanuit Venetië, maar als ik dat allemaal moet gaan melden….) en ondergetekende. Vooraf was afgesproken niet als een kudde makke lammetjes achter elkaar aan te rijden, dus zo gezegd, zo gedaan. Wouter reed met Bo mee (en heeft daar tot op de dag van vandaag nog steeds nachtmerrie’s van), ondergetekende deed er 2 dagen over (met een superovernachting te Irschberg, velen bekend…) en Edwin heeft de rest van de meute in zijn MB Vito meegesleept. Nadat een ieder was gearriveerd, hebben we een sappie gedaan en kwartier gemaakt. We hebben getracht rekening te houden met ieders snurknivo, maar daar zijn later nog wat noten over gekraakt…. Nadat een ieder was gesetteld, en de eerste levensbehoeften waren ingeslagen, zijn we een pizzaatje gaan eten, om de honger te stillen. Na een gezellige avond een ieder moe maar voldaan het wiegje opgezocht….(de volgende dag moest er natuurlijk gedoken worden)

Om hier nu elke dag, duik, scheet en boer neer te pennen/typen gaat mij wat te ver. Buiten dat…..dan zit ik hier overmorgen nog, en dat kan niet, want het Novemberweekend staat voor de deur (tenminste net nog wel, want ik moest door het raam naar binnen…). Ik zal dus trachten een beknopt overzicht van de week te maken (dan is zo’n logboek ‘verrektes hendig’):

Zondag: met de boot van Duicentrum Starfish (Vrsar) uitgevaren naar het wrak van de HMS Corliolanus (voor info: zie Google). Hier 2 prachtige duiken op gemaakt. Een groep Tsjechen, ook aan boord, wilde een 2e duik langs één of ander rifje maken, maar daadkrachtig optreden van onze ‘reisleider’, mbv de priemende blik van onze Bo, deed hun wijselijk anders besluiten ;-)))

Maandag: vandaag stond de Baron Gautsch (zo’n beetje het mooiste wrak in de Adriatische zee) op het program. Gaandeweg bleek echter dat de zeegang van dien aard was, dat wij met deze omstandigheden het wrak nooit en te nimmer in levende lijve zouden bereiken. Rondom me heen kijkend, kon ik dit wel beamen. Er waren er die er nu al meer dood dan levend uitzagen…..nee, we hebben afgesproken geen namen te noemen….!!!Het plan dus omgegooid en gedoken op Banjole. Een miniscuuleilandje voor de kust, ten hoogte van Dubrovnik. Een leuke, niet al te diepe (max. 15 meter) duik, waarbij we enkele grotjes hebben bekeken.

Dinsdag: wederom met de boot op pad. Nu richting MS Istra en daarna de Baron Gautsch. Het zeetje van gisteren zette nog even door, dus wederom waren er enkelen die zich niet happy voelden. Er zijn dus ook wat vissen gevoerd tussen de 2 duiken door, en dan bedoel ik niet met het overgebleven brood….(Tip: als je moet spugen doe dat dan niet aan de kant waar de duikers boven komen. De kans bestaat dat je dan niet alleen de vissen voert……). De duik op de Istra was de diepste van deze trip (39,6 meter), dus een korte bodemtijd. Het was ook de 1e duik van deze dag, dus afgesproken er absoluut geen decoduik van te maken. De Baron Gautsch lag nog op ons te wachten…. Leuk om te benoemen: duikend op de Istra kun je verspreid over de bodem nog diverse bommen vinden….. (Kapitein Haddock (van Kuifje) is hier vast en zeker kapitein op geweest….) Na de wederom goed verzorgde lunch (hier kom ik nog op terug…) koers gezet richting de Baron Gautsch. Hier is niets te veel over gezegd. Wat een prachtig wrak. Ik ga er ook verder niets over zeggen. Volgende keer gewoon meegaan op deze trip!!

Woensdag: een noodgedwongen rustdag. Vanwege de harde wind werd er niet uitgevaren, dus hebben we onszelf moeten vermaken. De ochtend in en rondom ons verblijf doorgebracht. Na de lunch een toertje gemaakt, waarbij we Rovinj, een steengroeve waar men grote brokken ‘lime-stone’uitzaagden en een ruïne, die men aan het restaureren was,  bezocht.

Donderdag: de wind was gaan liggen, dus kon er weer gevaren worden. Eerst naar de Baron Gautsch. Na de duik van gisteren, bij velen favoriet, dus vandaar…. De 2e duik was op de Giuseppe Dezza. Een Duits marineschip, tot zinken gebracht in WO2. Het kanon en boordgeschut staan nog in vol ornaat op het dek, dus van verre al herkenbaar. Na 2 fantastische duiken kregen we, terugvarend naar Vrsar, nog een geweldig toetje….. Theo spotte een dolfijn die vlak voor de boeg met de boot meezwom. Wij als gekken naar voren om dat prachtige dier te bekijken vanaf zo’n 1,5 meter afstand. De dolfijn rolde van zijn linker-, naar zijn rechterzijde, en af en toe op zijn rug zwemmend, om ons te bekijken. Wie was er nu wie aan het bekijken…. Na een kleine 2 minuten vervolgde Dolfie zijn eigen weg, ons ontroerd achterlatend……

Vrijdag: vandaag wederom veel wind, dus geen bootduik. Er werd gekozen voor een duik langs een rif aan het begin van een heel bekend kanaal, waarvan ik nu effe de naam vergeten ben…. Heb zelf niet gedoken, maar aan de enthousiaste verhalen te horen was ook deze duik goed bevallen.

Zaterdag: helaas alweer de vertrekdag. Wouter en Bo bleven achter, en zijn later naar NL gereisd. Edwin heeft Henk, Wim, Peter en Noud veilig afgeleverd. Theo en ik zouden er 2 dagen over doen, maar de reis verliep zo voorspoedig, dat we na München besloten hebben in één ruk door te karren naar Tilburg. Onderweg hebben we Edwin cs nog ingehaald. Naar horen zeggen heeft hij nog steeds de beelden van een kale mafkees, half hangend uit het autoraam, op zijn netvlies. Bezoek in overleg…

Tsja, wat zet je nog meer in zo’n verslag…dat Wouter en Theo mbv een vrouwelijke kennis Bo een loer hebben gedraaid, door te doen alsof zij een ingehuurde escortdame was… dat Henk zo’n eetlust heeft dat ‘ie 2 hamburgers eet, terwijl een ieder van ons na één maxi-burger al naar adem liep te snakken, dat we 4 keer uit eten zijn geweest en 2 keer hebben ge-BBQ-ed….dat Theo (al dan niet mbv) de rest van de maaltijden en alles daar omtrent voor zijn rekening heeft genomen (hij zat bijv elke ochtend al om 7 uur op de motor om brood te halen) en wij hem daar erg dankbaar voor zijn!!!!…..dat het een bonte, maar zeer leuke, mix van Kruikeduikers was, waarbij iedereen werd geaccepteerd en in zijn waarde werd gelaten……dat ik er nu wel klaar mee ben…

Rest mij nog om Wouter voor zijn gastvrijheid te bedanken, Theo nogmaals voor zijn rol als HID (Hoofd Interne Dienst) en de rest van de deelnemers voor een geweldige tijd!!!!!

Greetz,

Peter (Petersen)